کد مطلب:182699 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:142

اندیشندگی، بالندگی
اندیشه صحیح یعنی فهم صحیح دین، یعنی شناخت راه از بی راهه، یعنی دیدن برای رفتن. اگر كسی اندیشه صحیح از دین نداشته باشد، اعمال و رفتارش وی را به مقصد نزدیك نمی سازد، زیرا كه بی راهه رفتن از مقصد دور شدن است.

نحله های فراوان كه در كنار دین آسمانی پدیدار شده اند، ناشی از پندارها می باشند. اگر اندیشه شفاف و بالنده باشد، اگر با اندیشه ی زلال، دین درك شود، رهبانیت، صوفی گری، اخباری گری، خشونت گرایی، ولنگاری به نام دین و زهد گرایی خمود و بی معنا و... دامن گیر جامعه نمی شود.

خاستگاه انواع كژراهگی ها از دین، تحمیل پیش داوری ها و برداشت های غیر اصولی از منابع دین، خمودی اندیشه هاست. و نیز شناخت مبدأ و معاد، آگاهی از آغاز و انجام زندگی، آگاهی صحیح به معارف عرشی و وحیانی و خلاصه راه درست یافتن و دیدن به بركت اندیشه می باشد، كه اندیشندگی بالندگی است.

بدین خاطر عترت به شفاف ساختن راه و بالندگی اندیشه اهتمام می ورزد و اصلاح كژراهگی را از مسؤولیت های رده ی نخست خویش قرار می دهد. عترت بر بالنده ساختن اندیشه ها و زلال و شفاف دیدن، آنگاه رفتن؛ اهتمام می ورزد. عترت اندیشه عرشی خویش را در اختیار جامعه قرار داده و بسترهای اندیشه ی بالنده و پوینده را فراهم می سازد. اندیشه و رفتار شفاف عترت رسواگر كژراهگی ها می باشد.



[ صفحه 122]



بر همین اساس سیدالساجدین علیه السلام از خدای سبحان درخواست اندیشه ی شفاف و فهم دین و معارف الهی را می نماید. زیرا كه اندیشه زلال دینی نقش محوری در ساختار عقیده و باور انسان داشته و بنیان سازندگی انسان را شكل می دهد، اللهم اعطنی بصیرة فی دینك و فهما فی حكمك و فقها فی علمك. [1] «خدایا، به من درك زلال در دین، و آموختن معارف و اندیشه در دانش های خود عطا فرما». در این فرصت به برخی اندیشه های عرشی سیدالساجدین علیه السلام در تبیین صراط مستقیم و تحلیل صحیح باورهای دینی نگر می افكنیم.


[1] احتجاج، ج 2، ص 591 و 594.